ارزیابی مدل گیل در تعیین میزان خطر ابتلا به بدخیمی پستان

چکیده مقدمه: بدخیمی پستان شایع ترین بدخیمی در زنان در بیشتر نقاط جهان است. در کشور ما و در استان گیلان نیز فراوانی آن با توجه به آمارهای جمع آوری شده مرکز بهداشت استان در سال های اخیر سیری فزاینده نشان داده است. این نوع بدخیمی به رغم تلاش های انجام شده برای تشخیص و درمان زود هنگام هنوز هم دومین علت شایع مرگ بر اثر بدخیمی ها در زنان است. مدل گیل(gail) یکی از ابزارهایی است که با هدف تعیین میزان خطر بدخیمی پستان در تمام طول زندگی و شناسایی زنان در معرض خطر ابداع شده است. هدف: تعیین اعتبار پیشگویی خطر بدخیمی پستان در زنان استان گیلان مواد و روش ها: این مطالعه به صورت مقطعی بر 260 زن مراجعه کننده به دو مراکز آموزشی- درمانی و بیمارستان های تابع دانشگاه علوم پزشکی گیلان در سال 1390 انجام شده است. نمونه ها در دو گروه سالم (شاهد) و بیمار دچار بدخیمی پستان (مورد) و با جداسازی شهری و روستایی انجام شد. بر آورد خطر با آزمون کامپیوتری گیل طراحی شده توسط موسسه ملی بدخیمی ایالات متحده و بر اساس پرسشنامه ای صورت گرفت که نمره بیشتر از 7/1 % در آن نشان دهنده افزایش خطر بود تجزیه و تحلیل داده ها با نرم افزار spss 16 انجام شد. نتایج: متوسط سن شرکت کنندگان 3/8±51/48 سالگی بود. میانگین نمره گیل برای 5 سال در نمونه های پژوهش 46/0±76/0 و میانگین نمره گیل در طول عمر افراد3/2±135/1% در هر دو گروه بود. با محاسبه حساس و اختصاصی بودن نقطه برش های متفاوت، ما در نقطه برش مساوی 25/1 به بهترین ویژگی ها برای کاربردی کردن مدل گیل در استان گیلان رسیدیم. نتیجه گیری: با توجه به افزایش میانگین خطر و تعداد افراد در معرض خطر در مطالعه ما در مقایسه با مطالعه مشابه خارجی، استفاده از مدل گیل برای پیشگیری از افزایش مرگ و میر، بایسته به نظر می آید. اما با توجه به این که در این مطالعه فقط6/9% افراد گروه بیماران نمره گیل بالای 7/1 داشتند، به نظر می رسد مدل گیل با احتساب این عوامل خطر، توان پیشگویی میزان خطر ابتلای به بدخیمی پستان در استان گیلان را ندارد. بنابراین، ما عدد 25/1 را برای کاربردی کردن مدل گیل در استان گیلان پیشنهاد می کنیم.